Dominik - 2010-02-03, 11:20 Temat postu: Black Sun Aeon 
 Black Sun Aeon to młody zespół bo założony w 2008 roku w Finlandii. Panowie grają death/doom metal. Poznałem ich w sumie w tamtym roku, gdy wyszedł ich debiutancki krążek "Darkness Walks Beside Me" i teraz gdy wsiąkłem w takie klimaty postanowiłem że odświeżę pamięć i założę temat o tym zespole bo... kurde wierzcie mi WARTO. członków zespołu jest dwóch plus Mynni Luukkainen który wspomaga zespół podczas koncertów. Dlatego poruszam temat tego bandu bo bardzo, ale to bardzo przypomina mi zespół na który mam obecnie fazę czyli Swallow The Sun. Black Sun Aeon także zasila świetny/ni wokalista/ści hehe, dysponujący growlem, skrzekiem i naprawdę dobrym czystym wokalem. Muzyka jest zajebista, ściana dźwięku okraszona klawiszami i różnego rodzaju wstawkami robi wrażenie. Polecam... Dyskografia: Dirty Black Summer Split, 2008 Darkness Walks Beside Me Full-length, 2009 Skład: Tuomas Saukkonen - Harsh Vocals, Lead/Rhythm/Acoustic Guitars, Bass, Keyboards, Drums/Percussion Mikko Heikkilä - Clean Vocals, Guitars Song For My Demise Song For My Funeral Song For My Wrath Song For The One Who Passed Away Gatunek: Death/Doom Metal Podobne zespoły: ... jak ktoś wspomoże będę rad 
Dominik - 2010-04-12, 11:11 31 marca tego roku zespół Black Sun Aeon wydał płytę "Routa". Jest to dwupłytowe wydawnictwo na którym zawarte jest 79 minut muzyki. Lekturę tego albumu mam za sobą, choć w sumie go jeszcze słucham. Pierwsze wrażenia po przesłuchaniu są różne, podzielone. I powiem szczerze że gdyby Tuomas Saukkonen czyli główny mózg tego projektu zdecydował się wydać album jedno płytowy byłby to krążek zajebisty, ale wydał podwójny i to trochę psuje efekt wg mnie. Pierwsza płyta składa się z 7 utworów i trwa 40 minut i jest to najlepsza rzecz jaką udało się Tuomasowi stworzyć pod nazwą Black Sun Aeon. Utwory są mocne, ciężkie, czasami nawet black metalowe (tytułowy "Routa"), ale zarazem melodyjne, przepełnione doomowych klimatem. Na wokalach wspomaga go Mikko Heikkilä który dysponuje super czystym wokalem oraz Janica Lönn która także śpiewa na tym krążku. I jak już powiedziałem album "Routa" jak dla mnie powinien zamknąć się w tych 7 kawałkach, ale jest jeszcze drugie 7 gdzie muzyka staje się bardziej jednolita. Króluje przeważnie growl Tuomasa, który na dłuższą chwilę staje się męczący, muzyka traci doomowy posmak i staje się zwykłym melodeathowym graniem, poza małymi wyjątkami. To tylko takie moje luźne spostrzeżenia na temat tego krążka, jak się wsłucham bardziej to napiszę więcej. |
