Black Sun Aeon to młody zespół bo założony w 2008 roku w Finlandii. Panowie grają death/doom metal. Poznałem ich w sumie w tamtym roku, gdy wyszedł ich debiutancki krążek "Darkness Walks Beside Me" i teraz gdy wsiąkłem w takie klimaty postanowiłem że odświeżę pamięć i założę temat o tym zespole bo... kurde wierzcie mi WARTO. członków zespołu jest dwóch plus Mynni Luukkainen który wspomaga zespół podczas koncertów. Dlatego poruszam temat tego bandu bo bardzo, ale to bardzo przypomina mi zespół na który mam obecnie fazę czyli Swallow The Sun. Black Sun Aeon także zasila świetny/ni wokalista/ści hehe, dysponujący growlem, skrzekiem i naprawdę dobrym czystym wokalem. Muzyka jest zajebista, ściana dźwięku okraszona klawiszami i różnego rodzaju wstawkami robi wrażenie. Polecam...
Dyskografia:
Dirty Black Summer Split, 2008
Darkness Walks Beside Me Full-length, 2009
Skład:
Tuomas Saukkonen - Harsh Vocals, Lead/Rhythm/Acoustic Guitars, Bass, Keyboards, Drums/Percussion
Mikko Heikkilä - Clean Vocals, Guitars
Ostatnio zmieniony przez Dominik 2010-02-03, 11:20, w całości zmieniany 1 raz
REKLAMA
Wysłany: 2010-04-12, 11:11
Ostatnio zmieniony przez Dominik 2010-02-03, 11:20, w całości zmieniany 1 raz
Dominik [Usunięty]
Wysłany: 2010-04-12, 11:11
31 marca tego roku zespół Black Sun Aeon wydał płytę "Routa". Jest to dwupłytowe wydawnictwo na którym zawarte jest 79 minut muzyki. Lekturę tego albumu mam za sobą, choć w sumie go jeszcze słucham. Pierwsze wrażenia po przesłuchaniu są różne, podzielone. I powiem szczerze że gdyby Tuomas Saukkonen czyli główny mózg tego projektu zdecydował się wydać album jedno płytowy byłby to krążek zajebisty, ale wydał podwójny i to trochę psuje efekt wg mnie. Pierwsza płyta składa się z 7 utworów i trwa 40 minut i jest to najlepsza rzecz jaką udało się Tuomasowi stworzyć pod nazwą Black Sun Aeon. Utwory są mocne, ciężkie, czasami nawet black metalowe (tytułowy "Routa"), ale zarazem melodyjne, przepełnione doomowych klimatem. Na wokalach wspomaga go Mikko Heikkilä który dysponuje super czystym wokalem oraz Janica Lönn która także śpiewa na tym krążku. I jak już powiedziałem album "Routa" jak dla mnie powinien zamknąć się w tych 7 kawałkach, ale jest jeszcze drugie 7 gdzie muzyka staje się bardziej jednolita. Króluje przeważnie growl Tuomasa, który na dłuższą chwilę staje się męczący, muzyka traci doomowy posmak i staje się zwykłym melodeathowym graniem, poza małymi wyjątkami. To tylko takie moje luźne spostrzeżenia na temat tego krążka, jak się wsłucham bardziej to napiszę więcej.
Nie możesz pisać nowych tematów Nie możesz odpowiadać w tematach Nie możesz zmieniać swoich postów Nie możesz usuwać swoich postów Nie możesz głosować w ankietach Nie możesz załączać plików na tym forum Nie możesz ściągać załączników na tym forum
| 
| 